Tahun Pertama

Ogos 2010 menyaksikan, tahun pertama sy bersamanya...Walaupun relation yang sekelip mata, tp kami ttp bersama. Die tidak pernah menyatakan dengan terus terang kpd sy akan tamatnya relation itu,....Sy memandai sendiri dgn hint yg diberi..Akibatnye....sampai skrg sy ttp menganggapnye begitu.
Moga hati ini dapat melupakannya secepat yang mungkin, sepantas mana hubungan ini berlangsung....

ARAH TUJUAN

Hidup ini kena ada matlamat, dan arah tujuan . Matlamat utama tetap la untuk mencapai kebahagiaan Akhirat. Namun, perjalanan menuju ke Akhirat itu byk ranjau..dalam menuju matlamat itulah selalu nye insan itu tewas dalam nikmat Allah.

Sy slalu menetapkan tujuan n plan sebelum keluar rumah.. Slalunye akan fikir pasal

1. Jarak n tempoh perjalanan
2. Situasi Perjalanan
3. Tujuan utama
4. Tmpt makan + Solat
5. Tempoh urusan
6. Tempat tidur.
7. Stesen Minyak

haaa..tu antara mende2 yg akan sy "baca" dulu b4 ke mane2..Tambah2 lg if pegi beramai2.[lau sorang2, x heran ler].
Tapi, ada kalanya drive tanpa tujuan..time camtu bile sy memerlukan ketenangan/ org putih kate [peace of mind]..
Biasenye sy akan drive..then park at a place, and mencarri ketenangan..time2 camtu la sy merasakan bahawa kerdilnye sy ini, tanpa sape2pun di sisi...Bile sy bersendirian sy rasekan sy ini lebih matang n lebih rasional..

Keadaan ari ni lbh kurang gak, Sy keluar rumah ...Tanpa arah tujuan.. Demi keselamatan , sy bwk adik sy bersama [tkt gak if sy terlajak tempat yg x sepatutnya]..Sy xde niat nk kemane2, yg penting sy xnak berada di Segamat... Sy drive dr simpang ke simpang ..Akhirnye, disinilah sy...[kat mane ni?]..

Awal pemanduan sy, ade beberapa destinasi yg nk sy tuju.
1. Rembau
2. Shah Alam
3. K.L
4. Pekan
5. Temerloh
6. P.D...

tp, akhirnya sy ditakdirkan di sini.Moga ianya diberkati Allah,dan menenangkan hati sy..{Maha Suci Allah}
Sy juga mendoakan kesejahteraan dan keselamatan beliau [Ya Allah, Kau lah yang mengetahu segalanya, dan pelindung kepada segalanya.Peliharalah ia dr keburukan]

Menangis

Sy mendapat pendidikan agama seawal usia.Dek kerana arwah ayah adalah seorang Bilal, Imam & Guru Agama..Sy slalu ikut ayah mengajar mengaji. Mungkin kerana  itu sy belajar Al-Quran dgn cepat. Namun, pendidikan agama sy sy boleh katakan byk dipelajari ketika sekolah menengah. Alhamdulillah, sy ke SMKA. Dan disitu lah sy byk belajar mengenai Islam dan tatacara hidup. Sy cube mengekalkan kehidupan Islamk sy semasa di Universiti..Akhirnye, lame kelamaan, sy semakin tewas..Namun ketika itu sy masih mempunyai perasaan bersalah dan mudah menangis ketika bersolat.

Namun nikmat yang diberi oleh Allah slalu dikufuri...2-3 tahun ini seingat sy, tidak skali pun sy menangis menyesali akan perbuatan2 lampau sy...susah benar rasenye tuk mengalirkan air mata tika hati menjadi ego .[sesungguhnya, Allah jua Yang Maha Agung]. Sy mula memikirkan akan hati yg telah menjadi keras dek kerana perbuatan2 yang slalu menyalahi Agama..ape usaha sy tuk mensyukuri nikmat Allah?? [mohon keampunan Allah]..sy tidak berusaha untuk menyesali pada tika itu....
Sekian lama sy hidup di muka bumi Allah ini,dalam keadaan ego sy itu, ....Sy terperosok dengan prasaan sendiri...Sy mula terjerat, terperangkap dengan  idup sy...Sesungguhnya, Allah itu Maha Penyayang..Sy kembali mendapat nikmat menangis , menyesali kesalahan sy. Sy mohon agar tekad sy ini tegak dan kukuh...Allah jua tempat kita memohon....

Sy Insan Lemah

Begitu lama blog sy terbengkalai..Barangkali, inilah sebab kenapa sy tidak menjadi seorang penulis. Sy pernah bercita-cita untuk menjadi seorang sasterawan dan penulis buku lantaran banyak perkara yang ingin sy tuliskan.namun, sekadar cita-cita di angin lalu..sedangkan blog yang ade ni pon x dapat maintain,ape tah lagu tuk menulis buku..Namun,niat itu tidak pernah luput dari hati sy..mungkin satu  ari nnt, sy akan tunaikan hajat itu.

Ade ketikanya fikiran sy penuh dgn idea untuk mengarang, tp slalunye time tu mesti tiada kesempatan tuk menaip..itulah kengkangan yg slalu sy hadapi..alih2 sekadar tgk n bace blog org lain je la..Dan slalunye, ape yg sy dpt taip adalh berkisarkan situasi semasa dan keadaan yg agak tertekan pd satu2 masa.

Dan cerita kali ni berdasarkan ape yg berlaku 2-3 minggu ni..
Sy insan yg lemah..amat2 lemah..lemah dari pelbagai sudut. sy lemah dalam mengendalikan urusan kerja seharian, sy lemah dalam pengurusan diri, sy lemah dalam hubungan dengan Allah, sy lemah dalam menunaikan tanggungjawab, sy lemah[byk kali juga kalah] dalam prasaan dan nafsu sendiri.
Kelemahan2 ini menjadikan sy sering resah, serabut, kalut n ase bersalah .Prasaan yg bermain dlm diri sendiri. Prasaan yg kadang kala memakan diri sendiri..Ade ketikanya ia membuatkan sy terperangkap sendiri.
Sy bukanlah dibesarkan dalam erti kata keluarga yg sempurna. Dtgnye sy dr keluarge yg serba kekurangan dan kedaifan. Namun, sy ingin menjadi yg terbaik dikalangan keluarga dan saudara mara sehingga kadang2 membuatkan sy alpa.Sy lupa bahawa sy ini adik kpd seorang kakak, adik kepada abg2 sy, akak kepada adik2 sy, anak sedare kepada mak2 dan ayah2 sedare sy, dan anak kpd mak sy..Kdg2 sy menyalahkan situasi dlm kehidupan yg menjadikan sy begini. Namun, Allah itu Maha Mengetahui apa  yng di takdirkan untuk setiap hamba-Nya.
Moga Allah sentiasa meletakkan sy ke jalan yang benar..InsyaAllah